Website Robert Thomson
Amsterdam

Niet alle recensies zijn volledig getoond: klik voor een volledige weergave op de blauwe link.

Recensie NBD Biblion:
Bankiers zijn in deze tijd al niet de meest geliefde personen en de hoofdfiguur in deze roman, Robbert Olthoff, is al helemaal iemand, die de indruk wekt absoluut niet te deugen. Niet in zijn persoonlijk leven en niet als bankier van zijn eigen ROB bank (!). Hij is uit op eigen gewin: alleen zijn succes bij het oplichten van cliënten, die hypotheken bij hem afsluiten, en raamprostituees maken hem ‘gelukkig’. Deze Amstelveense bankier, wiens gedachten en gevoelens de lezer uitgebreid via dit boek te weten komt, is zondermeer onsympathiek. Het leven van deze man eindigt tenslotte tragisch. De auteur komt zelf uit het bankwezen en kan derhalve weten waarover hij het heeft.

 

Leesdame Luna (vijf sterren *****)
Robbert Olthoff is een bekende Nederlander. Hij staat aan de top in het bankwezen en heeft zijn eigen bank opgericht. Zijn vrouw Rebecca is een toegewijde huisarts en lieve moeder voor hun twee kinderen. Maar na de succesvolle jaren valt hij in een dal. Zijn bank dreigt failliet te gaan. Schuldeisers staan op de stoep. Tv en andere media jagen als wolven achter Robbert aan. Van bekende Nederlander is hij nu de meest gehate Nederlander. Hij is genoodzaakt om zich terug te trekken uit het bankwezen. Maar dit is enkel de zakelijke kant van het verhaal. Want Robbert heeft veel meer kanten.

Zo heeft Robbert een bepaalde obsessieve drang… een soort ‘hobby’… Hij gaat naar de wallen en laat 500 euro achter in peeskamertjes. Zijn vrouw weet van niets. Thuis botst zijn geloof af en toe met de Joodse Rebecca. Hij voelt zich soms een asielzoeker in zijn eigen huis en krijgt de meest bizarre fantasieën over moord en vergelding. Zelden bezoekt hij zijn demente moeder en zijn zusters. Een zus is erg lief, maar de andere: Margot is een zuur mens. Zijn demente moeder kraait steeds dat ze vroeger met de dominee sliep. Terwijl zijn zure zus hem de dood van hun vader verwijt. Opeenstapelingen van problemen, schandalen, obsessies maken Robbert gek in zijn hoofd. Hij leeft en denkt in illusies en weet de werkelijkheid niet meer de onderscheiden van de gedachten in zijn hoofd. Of zou er toch meer aan de hand zijn…?

Dit wordt allemaal knap en filmisch beschreven, want als lezer weet je op een gegeven moment niet meer wat nu werkelijk gebeurd, of wat zich afspeelt in zijn hoofd. De hoofdpersoon twijfelt zelf ook vaak genoeg aan zichzelf. En als lezer twijfel je mee. Robert Thomson heeft van ‘Een obsessieve drang’ een soort achtbaanrit gemaakt. Bij elk hoofdstuk denk je: nu gaat het echt mis met hem. De zakelijke stukken over bankwezen zijn toegankelijk geschreven. Je krijgt een mooi beeld over de sfeer in de bankwereld. Je hoeft dus niet bang te zijn dat het een economische thriller is, want dat is het beslist niet! Het is juist een psychologische thriller.

5 sterren, want het zit geniaal in elkaar. Wat is echt? Wat is illusie?  Zelfs toen ik dacht dat ik het wist, dacht ik nog: niets is wat het lijkt.

 

Graag gelezen (Mieke Schepens, vier sterren ****)
Samenvatting:
Robbert Olthoff is een gewiekste zakenman en weet door slim te manoeuvreren eigenhandig een bank op te bouwen: de ROB bank. Hij is schatrijk, wordt alom gerespecteerd en behoort tot de bekende Nederlanders. Maar niemand kent zijn grote geheim, zijn obsessieve begeerte naar raamprostituees.
Als een journaliste zijn giftige hypotheken aan de kaak stelt, keert de publieke opinie zich tegen hem. Terwijl zijn imperium wankelt, worstelt hij bovendien met zijn eigen verleden. Uiteindelijk raakt hij zijn bank kwijt en verliest ook de grip op zijn leven. Steeds dieper zakt hij weg in zijn eigen waarheid. Maar wat is er werkelijk aan de hand? Zijn psychiater probeert daarachter te komen. Is het zijn fatale geheim? Gebeurtenissen uit zijn verleden? Of blijkt het allemaal toch een grote illusie?
Een onthutsende psychologische roman die de onderbuikgevoelens weet aan te spreken en je meetrekt in de duistere geheimen van de bancaire wereld.

Wat ik er van vond:
Dit is het eerste boek dat ik las van Robert Thomson. In het begin dacht ik in een verhaal terechtgekomen te zijn dat over een bankier ging en wat hij allemaal kan en mag doen met zijn bank. Er werd nogal veel uitgelegd over hoe de bankwereld tegenwoordig is. Maar dat veranderde snel op zo een manier dat het zelfs spannend werd en ook spannend bleef. Ik heb het boek daarna vlot uitgelezen.
De hoofdpersoon Robbert Olthoff is heel mooi uitgewerkt. Niks geen saaie bankier zoals je je misschien voor zou stellen. Deze Robbert maakt nogal wat mee in zijn leven. Hij is geen gelukkig mens en weet zelf ook niet goed waarom niet.
Hij heeft wel zijn vermoedens. Zijn bezoeken aan raamprostituees worden heel humoristisch omschreven, zonder plat te zijn.
Zijn bank, de ROB bank, verandert van eigenaar, heel naar voor Robbert Olthoff. Hij weet echt niet hoe nu verder, wat moet hij gaan doen. Een bezoek aan de nieuwe eigenaar, helpt hem ook niet echt :

‘Tja, Robbert. Wat jij aan kapitaal hebt opgebouwd kun je nog behappen, maar als je zo veel hebt als ik, ben je een gevangene, dan heb je levenslang. Of je wilt of niet, je moet je wel met zaken bezighouden. Je denkt toch niet dat je veertien tot vijftien miljard op een internetspaarrekening bij de plaatselijke RABO kunt stallen en van de rente kunt leven?’

Ik heb echt meegeleefd met de hoofdpersoon en schrok hier en daar van de plannen die Robbert had of dacht te hebben.
Je moet het boek zelf lezen om dit te begrijpen.Spanning, ontroering, medeleven en afschuw, dit zijn woorden die weergeven wat ik voelde tijdens het lezen.
Het verhaal is goed geschreven waardoor het heel gemakkelijk leest.
Het einde had ik niet verwacht. Ik had wel een aantal scenario’s de revue laten passeren, maar dit was een onverwachte plot !
Ik waardeer dit boek op 4/5 sterren.


Boekverslaafde Kat (vier sterren ****)

Mening
De afgelopen week las ik Een obsessieve drang van Robert Thomson.
Ondanks dat dit al het derde boek van de auteur is was dit mijn eerste kennismaking met een boek van Robert Thomson. Achteraf jammer, want deze meneer bezit namelijk een ongelofelijk schrijftalent. Ik heb het boek met veel plezier gelezen.
Bedankt uitgeverij Booklight voor het versturen van een leesexemplaar.

Een obsessieve drang bevat 35 hoofdstukken geschreven vanuit hoofdpersonage Robbert, een nare egoïstische man.
De cover en de titel van het boek passen goed bij het onderwerp van het boek, vooral de titel is heel goed gekozen.
De tekst op de achterkant van het boek maakt nieuwsgierig naar de rest van het boek.Robert Thomson is een schrijftalent. Zijn schrijfstijl is vlot en humoristisch, ondanks de toch wel serieuze onderwerpen, zijn woordgebruik is geniaal en iedere zin is puur genieten.
Tijdens het lezen wordt je als lezer op het verkeerde been gezet en geprikkeld, wat is echt en wat zijn gedachtespinsels?
Wellicht ten overvloede maar het boek leest heerlijk weg, eenmaal begonnen blijf je maar doorlezen, nog een stukje, nog een hoofdstukje en voor je het weet is het boek uit.Het verhaal zit super in elkaar.
Gaandeweg het verhaal geeft Robert Thomson beetje bij beetje steeds iets meer prijs en wel op zo’n manier dat hij net genoeg verteld om je in twijfel achter te laten.
Robert heeft zich goed verdiept in het karakter van Robbert Olthoff en het personage goed neergezet. Dit stuk wist me zelfs pissig te maken:
Het zijn waarschijnlijk stumpers die op de een of andere manier in de financiële problemen geraakt zijn, daar is de bank niet verantwoordelijk voor.
Toen ze geld nodig hadden en nergens anders terecht konden was u goed genoeg meneer.
Ik kan me voorstellen dat dit ook in het echt gedacht wordt, mensen verleiden en opzadelen met wurgcontracten.
Bah, wat een vervelende egoïstische nare man is die Robbert Olthoff. Als lezer krijg je echt een hekel aan hem.
Het is heel knap hoe Thomson je een kijkje geeft in iemands hoofd, een kijkje hoe dwanggedachten je leven kunnen beheersen. Dan kan bijna alleen als je hier zelf ervaring mee hebt of je je er heel goed in verdiept hebt.
Het einde was nogal onverwacht.De onderwerpen die aangesneden worden in Een obsessieve drang zijn zwaar, maar op een luchtige manier omschrijven.
Er zit een realistische insteek in, de crisis en het gedoe met de banken de afgelopen periode.
En de eventuele gevolgen van een verknipte jeugd.Ondanks dat ik niks maar dan ook helemaal niks met het bankwereldje heb, was het boek toch boeiend van de eerste tot de laatste bladzijde.
Ik ben nieuwsgierig geworden naar de eerdere boeken van Robert Thomson en ben van plan om deze ook nog te gaan lezen.
Op dit moment is Robert Thomson bezig met zijn vierde roman.Een obsessieve drang, een indrukwekkend verhaal, boeiend van de eerste tot de laatste bladzijde, aanrader! Waardering 4/5

 

Bezeten boeken (NancyW vijf sterren *****)
In een obsessieve drang neemt auteur Robert Thomson je mee in de wereld van Robbert, een slimme zakenman die denkt alles prima voor elkaar te hebben. Robbert, een self-made man zonder hoogwaardige diploma’s, bouwt zij ROB bank op vanuit het niets. Dat hij niet altijd helemaal eerlijk en oprecht handelt weet hij goed te verbergen onder de mantel van vrijgevigheid en liefdadigheid. Wanneer de journaliste Hannelore hem echter dreigt te ontmaskeren en zelfs zijn klanten tegen hem opzet, lijkt zijn kaartenhuis ineen te vallen. Gevallen in een zwart gat komt Robbert tot de ontdekking dat hij iemand anders is geworden dan hij had gedacht. De werkelijkheid, of juist de illusie daarvan, slaat hem keihard in het gezicht. Het is de vraag of Robbert, bijgestaan door psychiater Carmen, zijn leven terug in proportie weet te krijgen.

Wanneer je begint te lezen in Een obsessieve drang heb je direct de neiging om een hekel te krijgen aan Robbert, de hoofdpersoon in deze roman. De fantastische self-made man die zich omhoog weet te werken over de rug van andere mensen. Maar gaandeweg het boek verandert je gevoel voor deze man. In feite blijkt achter de grote ROB bank een man te gaan die wel degelijk over gevoelens beschikt. Wanneer Robbert zijn bank, en daarnaast zijn status, verliest wordt hij gedwongen te kijken naar wat over is gebleven. Van zijn carrière, van zijn relaties maar ook van zijn gezin, huwelijk en privéleven. Zijn obsessieve drang naar de betaalde liefde, of zoals hij zelf zegt: ‘Geluk voor vijfhonderd euro’ helpt hierin niet echt mee. Met behulp van psychiater Carmen probeert hij alles op een rij te krijgen en dat lijkt te lukken, uiteindelijk ziet hij zijn toekomst glashelder voor zich.

Het verhaal in Een obsessieve drang staat als een huis en doet ergens denken aan een beruchte affaire uit het bankwezen. Toch is de auteur erin geslaagd een goed verhaal neer te zetten, wat flink aangevuld is met fictie. Soms is het opletten omdat ‘werkelijkheid’ en waanideeën door elkaar lijken te lopen. Anderzijds houdt je dit ook scherp en betrokken bij het boek. Bijzonder is de spanning die doorlopend vast wordt gehouden. Daarnaast neemt het boek een onverwachte wending wanneer je verwacht dat je het einde al wel weet. Voor liefhebbers van psychologische romans is Een obsessieve drang dan ook een echte must read.

 

Diverse reviews bij Bol.com
De gesprekken met de psychiater komen levendig over. Je leeft echt mee. Het bezoek van een ontredderde Olthoff aan het politiebureau is om te gillen zo leuk. Wat een geweldige dialoogtechniek.
Het eind is op zijn Thomsons. Dan krijg je letterlijk een dreun die Thomson tot het laatst bewaard heeft.
Een obsessieve drang is ook weer vlot geschreven. Er komen heel mooie zinnen in voor, die heel diep gaan en die je aan het denken zetten. Het zijn prachtige zinnen waar ik een traan bij heb gelaten. Menig gevestigde schrijver zou jaloers op zulke zinnen zijn, laat staan dat ze ze kunnen bedenken.
Wat een prachtig bewogen boek. En ik vond De zwarte spiegel al zo goed. Ik had niet gedacht dat hij dat nog zou kunnen overtreffen, maar het is hem gelukt. Een dikke aanrader met vijf sterren.
Pluspunten: Fantasierijk, Goede verhaallijn, Meeslepend verhaal, ontroerend mooie zinnen.

 

 


Naar top
Naar top van de pagina


Contact Robert Thomson
E-mail me

 


Vestigingsplaats: Amsterdam